کد مطلب:276275 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:200

توجه به سوی خدا
در زندگی این سید بزرگوار مؤلف - اعلی اللَّه مقامه الشریف - خصوصیت قابل تقدیری وجود دارد كه لازم است به آن توجّه شود و آن عبارت است از این كه: او به شؤون و زرق و برق دنیا وقعی نمی نهاد و به اندكی از امور معیشت و كمی از مادّیات قناعت كرده بود. گویی كه این فرمایش امیر مؤمنان علی علیه السلام همیشه در پیش چشمش مجسم بود: «اَلقَناعَةُ كَنْزٌ لا یَفْنی»؛ قناعت گنجی بی پایان است.

در امور مادّی جامه قناعت پوشیده، از خلق اعراض نموده و به طلب علم و كمال پرداخته بود. نه در پی جاه و جلال می رفت و نه در جمع مال و منال می كوشید. دنیا و آخرت خویش را با ولای خاندان رسول اللَّه آباد ساخته بود كه:



هركه را خیمه به صحرای قناعت زده اند

گر بلرزد همه وی را غم ویرانی نیست



با وجود عمر كوتاهش آثار علمی و فرزندان صالحی به یادگار گذارده كه بهترین ذخیره ها و ارزنده ترین یادگارها است. و هنوز نوادگانش از بركات انفاس قدسیه اش برخوردار و با تقوی و فضیلت مأنوسند: «و این از فضل خداوند است كه به هر كس از بندگان صالح خود بخواهد، عنایت فرماید.»

دوران او پر از حوادث و مشكلات بود؛ قتل و غارت، قحطی و گرانی همه جا رواج داشت و فرقه های باطل و روش های گمراه كننده در جامعه راه می یافت. به خصوص شهر اصفهان كه در آن هنگام به بدترین محنت ها و بلاها گرفتار بود، با این حال در گوشه ها مردانی بزرگ - از جمله سید بزرگوار ما - به تكمیل ایمان پرداخته و با دل های پُر اطمینان به فراگیری علم و كوشش در عمل توجّه نموده اند و حوادث روزگار در آنها تأثیری نگذاشته و مصائب و محنت ها آنان را متزلزل نساخته است و از تلاش پیگیر دست برنداشته اند. كه اگر ایشان را با دیگران مقایسه كنیم، خواهیم دید تفاوت راه از كجاست تا به كجا و آن هنگام است كه با دیده اعجاب و عظمت به آنان خواهیم نگریست.



[ صفحه 41]